ჭდე: ბავშვი

იყო ერთი მოწყენილი სახლი. თვალები სულ ჩამქრალი ჰქონდა და პირმოკუმული გზას გაჰყურებდა. მაგრამ ერთხელ მას თვალები გაუბრწყინდა, სულ გაკაშკაშდა, გამხიარულდა, ბევრს იცინოდა და მისი პირი მოკუმული აღარ იყო, რადგან მასში ანდრია და ანასტასია  ცელქად შერბი- გამორბოდნენ და  სახლის კარს არ კეტავდნენ. მარტო სახლმა კიარა, ეზომაც გაიხარა, მწვანე მოლი ანდრიას და ანასტასიას ფეხის ტერფებს უკოცნიდა, ხეებზე…